در مورد حیای زنان طبق دیدگاه معصومان(ع) توضیح دهید؟

 در آموزه های دینی تشکیل جامعه آرمانی و حفظ کرامت انسانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ از این رو همة انبیا و بزرگان دین در صدد تربیت انسان ها و تشکیل جامعه ای مبتنی بر خدا محوری و دین مداری بوده اند. برای ایجاد جامعه‌ای مطلوب، نخست باید با آسیب ها مبارزه شده و به مؤلفه و شاخصه های جامعه مطلوب توجه خاص صورت گیرد و جایگاه انسان تعریف شود.

معصومان(ع) همة مردم، به ویژه زنان را به حیا و عفت فرا خوانده اند تاجامعه ای مطلوب به وجود آید و حرمت و قداست زن حفظ گردد. بی تردید یکی از نشانه های حرمت زن، در حیا و عفت او ظهور می‌کند. در فرهنگ ائمه (ع) زن مانند عروسک و کالا نیست که از آن استفادة ابزاری شود، بلکه زن جایگاه بس بلندی دارد که بی عفتی با حرمت و قداست او همخوانی ندارد. حیای زن نقش بنیادی در حفظ کرامت و پاکدامنی و عفت گرایی و استحکام نظام خانوادگی دارد. حفظ این عناصر اختصاص به قبل و بعد ازدواج نداشته و لازم است که در همة شرایط حفظ گردد. بر این اساس معصومان(ع) در گزینش همسر ایده آل به اصالت خانوادگی[1] و پاکدامنی[2] و دین مداری[3] توجه نمود اند. بعد از ازدواج نیز زنان و مردان را به عفت عمومی فرا خوانده[4] و حیا را زمینه ساز عفت و پاکدامنی دانسته اند. امام علی(ع) فرمود: «سبب العفّة الحیاء؛[5] شرم و حیا موجب عفت و پاکدامنی است». البته از نشانه های عفت نیز شرم و حیا است.

حیای زن موجب می شد که خود را در برابر نامحرمان به نمایش نگذاشته و با حیای خود پاکدامنی و عفت عمومی را نیز فراهم کند. متأسفانه امروزه یکی از عوامل مهم زمینه ساز ناهنجاری ها، بی حیایی زنان است. از سوی دیگر حیای زن در جلب محبت شوهر نقش کلیدی دارد، زیرا غیرت مردم اقتضا می‌کند که همسر او در معرض لذت گرایی مردان نامحرم قرار نگیرد و با حیای خود بستر محبت شوهر را فراهم کند؛ از این رو امام صادق(ع) زنان را به حیا دعوت نمود:‌ «بهترین زنان شما کسی است که چون با شوهرش خلوت کند، پیراهن حیا از تن بکند، اما هرگاه بیرون از خانه رود، لباس و زره حیا بپوشد».[6]

پیامبر اسلام(ص) فرمود: «بهترین زنان شما زن پاکدامنی استکه دامن و شرمگاه خود را از نامحرمان حفظ کند».[7]

معصومان(ع) نه تنها زنان را به عفت و حیا فرا می خواندند، بلکه فرزندان و خاندان خود را نیز به حیا و عفت فرا می خواندند. این فرا خونی در صحنه های سیاسی و اجتماعی بیشتر ظهور می‌کرد. امام حسین(ع) به خواهرش زینب (س) و ام‌کلثوم سفارش نمود که: اگر من کشته شدم، گریبان چاک نکنید و صورت نخراشید.[8]

امام سجاد(ع) مراقبت حفظ شئون اهل بیت(ع) به ویژه بانوان بود. امام در کوفه از ابن زیاد خواست مرد مسلمان و پاکدامنی را همراه زنان بفرستد.[9]

دعوت معصومان(ع) به حیا و عفت عمومی، به ویژه حیای زنان ریشه قرآنی دارد. در قرآن به حیا و حفظ عفت عمومی سفارش شده است[10] و از برخی زنان مانند دختران شعیب به عنوان زنان با حیا یاد شده است.

حفظ عفت و پاکدامنی اختصاص به زمان خاصی ندارد، تا دختران قبل از ازدواج بیشتر مورد توجه قرار دهند و بعد از ازدواج بدان اهمیت ندهند  

پی نوشت ها:

۱) وسائل الشیعه، ج 14، ص 29.

[2] همان.

[3]همان

[4] ‌ قصص (28) آیة 30 و 31.

[5] منتخب الغرر، ص 161.

[6] وسائل الشیعه، ج 14، ص 15.

[7] همان.

[8] موسوعة کلمات الامام الحسین، ص 406.

[9] تاریخ طبری، ج 4، ص 305.

[10] نور (24) آیة 30 و 31.